در حال حاضر دلایل زیادی برای ابتلا به واریس وجود دارد و چاقی یکی از اصلیترین آنهاست. هر چه اضافه وزن فرد بیشتر باشد فشار بیشتری بر روی بدن، رگها و سیستم گردش خون او وارد میشود. اضافه وزن باعث میشود به مرور زمان رگهای بزرگ پا ورم کرده و خون در آنها جمع شود. جمع شدن خون به دیوارهی رگها فشار وارد کرده و باعث میشود تا رگ آسیب ببیند. پاره شدن رگها در ابتدا کمی با حس سوزش و خارش همراه است اما به مرور زمان باعث سنگینی، بی قراری، درد و تورم پا میشود. درد و گرفتگی عضلات پا در طول شب نیز از دیگر علائم واریس محسوب میشود. در بیشتر موارد با کاهش وزن بیشتر علائم و دردهای ناشی از واریس مانند سوزش، درد، التهابات و سندرم پای بی قرار بر طرف خواهند شد. با کاهش وزن فشار وارده بر روی رگهای ناحیهی شکمی و لگن کم شده و این کمک میکند تا فشار از روی رگهای پا نیز برداشته شود. اما بسیار مهم است تا قبل از انجام هر گونه تغییرات در رژیم غذایی فرد یک چکاب کامل داشته باشد.
در صورت متوجه نشدن و درمان نکردن واریس این بیماری میتواند منجر به بیماریهای جدیتری مانند زخمهای عروقی پا شود. در صورتی که کسی متوجهی واریس بر روی پای خود شود باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه نماید. برای درمان واریس روشهای متعددی از جمله استفاده از جوراب واریس، لیزر درمانی و حذف با بسامد رادیویی وجود دارد اما گاهی در موارد شدید برای درمان این بیماری فرد باید جراحی شود.
رابطهی بین واریس و اضافه وزن چیست؟
چاقی و اضافه وزن در ناحیهی شکمی باعث افزایش فشار بر روی رگهای پا میشود. این فشار به مرور زمان باعث کشیده شدن رگها شده و در نهایت منجر به واریس میگردد. چاقی شکمی فشار بر روی رگهای ناحیهی شکم و لگن را افزایش میدهد. به دلیل این که این رگها قدرت لازم برای باز ماندن را ندارند این فشار باعث فشرده شدن دیوارههای آنها شده و به طور مؤثری رگ را مسدود میکند. به همین دلیل خون موجود در رگهای پا برای بازگشت به قلب باید فشار زیادی را به رگهای شکم و لگن وارد کرده تا رگها باز شوند و خون بتواند به قلب بازگردد. به علاوه چاقی شکمی فشار وارد بر رگهای پا را نیز افزایش داده و باعث تشدید علائم واریس در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند میشود. فاکتورهای دیگر مرتبط به اضافه وزن مانند عدم تحرک کافی و فشار خون بالا نیز خطر ابتلا به واریس را افزایش میدهند. فشار خون بالا در رگهای پا باعث بیماریهای جدیتری مانند زخمهای عروقی و تغییرات پوستی در اطراف مچ پا میشود.
عوامل دیگر افزایش خطر ابتلا به واریس پا
در ادامه به برخی از عواملی که احتمال ابتلا به واریس را در فرد تشدید میکنند اشاره شده است:
- احتمال ابتلا به واریس در زنان بیشتر است.
- ابتلای اعضای خانواده به واریس
- داشتن اضافه وزن
- داشتن شغلی که فرد را مجبور میکند در طول روز برای مدت طولانی بایستد.
- بارداری
آیا کاهش وزن به کاهش علائم واریس و خطر ابتلای به این بیماری کمک میکند؟
کاهش وزن به طور معمول به از بین رفتن علائم واریس مانند درد، سندروم پای بی قرار و تورم کمک زیادی میکند. به کمک کاهش وزن از فشار وارده بر رگهای شکم و پهلوها و در نهایت رگهای پا کاسته میشود. اقدام به کاهش وزن به درمان واریس کمک بسیاری کرده و در نتیجهی نهایی درمان تأثیر به سزایی میگذارد.
روش تشخیص واریس در پا
واریس پا را میتوان از روی ظاهر آن تشخیص داد. برای تشخیص این بیماری در حالی که فرد ایستاده است پزشک پای او را برای بررسی وجود هر گونه ورم معاینه میکند. همچنین گاهی از وی در خصوص نوع درد و شرایطی که باعث تشدید علائم واریس در او میشوند نیز سؤالاتی پرسیده میشود. در بیشتر موارد برای تشخیص کامل واریس از بیمار سونوگرافی دو بعدی گرفته میشود. در این نوع سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ترسیم و دیدن رگها درون پا استفاده میشود. به کمک سونوگرافی دو بعدی میتوان مسیر و نحوهی جریان خون درون رگها را مشاهده کرد و محل آسیب دیدگی رگها را که باعث ایجاد واریس در فرد شده تشخیص داد.
روشهای درمان واریس چاقی
در ادامه به برخی از روشهای درمان واریس ناشی از اضافه وزن اشاره شده است. برای انتخاب بهترین روش درمان پزشک بیمار را معاینه کرده و بعد از بررسی علائم او بهترین و مناسبترین روش درمان را انتخاب مینماید.
جورابهای واریس
جورابهای واریس برای همهی افراد مناسب نیستند و قبل از استفاده از آنها باید با استفاده از آزمایشهای مخصوصی نحوهی گردش خون فرد را بررسی نمود. جورابهای مخصوص واریس به گونهای طراحی شدهاند که به طور پیوسته با فشردن پا گردش خون در این قسمت را بهبود ببخشند. این جورابها معمولاً در قسمت مچ پا تنگ هستند و هر چه به سمت بالا میروند گشادتر میشوند و به همین دلیل کمک میکنند تا خون درون رگها به سمت بالا حرکت کند. به علاوه پوشیدن این جوراب به کاهش درد، ناراحتی و تورم ناشی از واریس کمک بسیاری میکند.
استفاده از لیزر
برای درمان واریس به کمک لیزر در ابتدا یک کاتتر درون رگها قرار میگیرد و به کمک سونوگرافی در محل مناسب جایگذاری میشود. سپس یک اشعهی باریک لیزر از این کاتتر عبور کرده و در قسمت بالایی رگی که دچار واریس شده است قرار میگیرد. بعد از این اشعهی لیزر پالسهای کوتاهی از انرژی را به رگ وارد کرده و باعث گرم شدن آن در نتیجه بسته شدنش میشود. بعد از بسته شدن قسمت بالایی رگ اشعهی لیزر به آرامی و به کمک و راهنمایی سونوگرافی در طول رگ حرکت کرده و رگ را به صورت کامل میبندد. بعد از تمام شدن این پروسه ممکن است قسمتی از پا که درمان شده است دردناک و متورم شده و فرد درون پای خود احساس گرفتگی نماید.
حذف با بسامد رادیویی
در روش حذف با بسامد رادیویی به کمک امواج رادیویی دیواره های رگ ها به کمک امواج رادیویی گرم می شوند. در این روش برای دسترس به رگ در قسمت بالا یا پایین زانو یک بریدگی ایجاد شده سپس از طریق این بریدگی و تا زمانی که دیواره های رگ از هم بپاشد و بسته شود به آن گرما داده می شود. زمانی که رگ آسیب دیده به طور کامل بسته شد خون موجود در آن به طور طبیعی به رگ های دیگر هدایت می شود. بعد از اتمام درمان فرد باید تا یک هفته از جوراب واریس استفاده نماید.
جراحی
در صورتی که هیچ کدام از روشهای اشاره شده برای درمان واریس در فردی مناسب و کارآمد نباشند، توصیه میشود تا از جراحی برای از بین بردن و برداشتن رگهای آسیب دیده در وی استفاده شود. جراحی برداشتن رگهای واریسی معمولاً تحت بیهوشی کامل انجام میشود. در بیشتر موارد بیمار بعد از جراحی میتواند به خانه برود اما گاهی و مخصوصاً در زمانهایی که هر دو پای بیمار تحت جراحی قرار گرفته لازم است تا وی برای یک شب در بیمارستان بستری شود.
جراحی واریس
در این روش بیشتر جراحان از تکنیک بریدن و برداشتن ورید آسیب دیده در پا استفاده مینمایند. برای برداشتن رگ در ابتدا دو برش کوچک بر روی پا ایجاد میشود. بریدگی اول که بزرگتر است در قسمت کشالهی ران و در بالای رگ آسیب دیده ایجاد شده و دیگری در قسمت پایینی پا و به طور معمول در اطراف زانو زده میشود. سپس از طریق بریدگی اول قسمت بالایی رگ گره زده میشود بعد از این یک سیم نازک و انعطاف پذیر از پایین وارد رگ شده و آن را به بیرون کشیده و از پا خارج میکند. بعد از جراحی بیمار باید برای 3 هفته استراحت نماید تا بتواند فعالیتهای روزانهی خود را از سر گیرد. البته مدت زمان مورد نیاز برای ریکاوری به سلامت عمومی و میزان و نوع فعالیتهای فرد نیز بستگی دارد. همچنین گاهی لازم است تا بیمار تا یک هفته بعد از جراحی از جوراب واریس استفاده کند.
سوالات متداول
آیا چاقی تشخیص بیماری را با مشکل رو به رو میسازد؟
بله، چاقی و اضافه وزن تشخیص بسیاری از بیماریها از جمله مشکلات عروقی را با مشکل رو به رو میسازد. در بیشتر موارد عکس برداریهای پزشکی در افرادی که دچار چاقی مفرط هستند با مشکل رو به رو میشود. همچنین به دلیل وجود لایههای زیاد چربی به سختی میتوان برخی از بیماریهای را در طی آزمایشات و معاینات تشخیص داد.
چگونه می توان از بروز واریس جلوگیری کرد؟
در ادامه به برخی از اصلیترین روش های جلوگیری از واریس اشاره شده:
- داشتن رژیم غذایی مناسب و ورزش کردن
- پوشیدن جوراب واریس
- کشش و بالا بردن پاها به صورت روزانه
- ماساژ
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”